Są prawdziwą skarbnicą składników odżywczych. Warto je jadać zwłaszcza teraz, gdy nie ma jeszcze świeżych warzyw i owoców.

Przełom zimy i wiosny kojarzy nam się zwykle z przejściem na zwolnione obroty. Aby pokonać wioseny spadek formy, sięgamy po różne suplementy diety, byle tylko odzyskać wigor i dobry nastrój. Tymczasem natura przygotowała dla nas ekologiczny "preparat" odżywczo-regeneracyjny - kiełki!

Nasiona są swoistym magazynem zapasów żywnościowych. Znajdziemy w nich m.in. witaminy A, C, E, K, PP i te z grupy B oraz liczne aminokwasy, duże ilości żelaza, wapnia, magnezu, potasu, siarki, a także jod, mangan, lit, selen. Gdy dochodzi do kiełkowania, cenne substancje ulegają zwielokrotnieniu lub przetworzeniu. Zawarte w ziarnie węglowodany przekształcają się w cukry proste, złożone białka w aminokwasy, tłuszcze zaś w postać łatwostrawną. To sprawia, że nasz organizm bez trudu przyswaja te substancje. Warto wiedzieć, że ich stężenie jest w kiełkach wielokrotnie wyższe niż w ziarnach i samej roślinie: np. w pszenicznych jest 80 razy więcej wit. C niż w zbożu, w brokułowych - ponad 200 razy więcej działającego antyrakowo sulforafanu niż w różyczkach.

Substancje zawarte w kiełkach usprawniają funkcjonowanie układu pokarmowego, obniżają poziom "złego" cholesterolu, przyśpieszają regenerację organizmu po chorobie, przy niedożywieniu. Pomagają zwalczać skutki stresu oraz spowalniają proces starzenia się komórek. Niektóre (np. soczewicy) działają antywirusowo i bakteriobójczo, a także antyrakowo (brokułowe). Przy niedokrwistości polecane są kiełki rzodkiewki, a rzeżuchy wtedy, gdy trzeba obniżyć poziom cukru we krwi i pobudzić apetyt. Dla osób, które cierpią na niedobór witaminy B1, idealne będą kiełki pszenicy i soi. Braki wit. B 2 uzupełnią kiełki gorczycy i soi, a biotyny - kiełki lucerny i rzodkiewki.

Kiełki zawierają także błonnik oraz saponiny, flawonoidy i roślinne hormony, korzystnie regulujące pracę całego organizmu.

Nasiona przepłukujemy na sicie i wsypujemy do czystego słoika do 1/5 wysokości. Zalewamy je letnią, przegotowaną wodą, a słoik przykrywamy gazą i obwiązujemy gumką. Po 12 godzinach wodę wylewamy, nie zdejmując gazy. Słoik obwiązujemy ciemną ściereczką, by przyśpieszyć proces kiełkowania, i odstawiamy w ciepłe miejsce na 12 godzin. Potem zalewamy nasiona letnią, przegotowaną wodą, odstawiamy na 10 minut i zlewamy wodę. Taki zabieg powtarzamy 2 razy dziennie do czasu, aż nasiona wykiełkują (trwa to 3-6 dni, w zależności od gatunku). Wtedy wystawiamy je na 3 godziny na światło słoneczne, by wytworzyły chlorofil, potem płuczemy na sicie i możemy je jeść.